کد مطلب:32649 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:17

گنجینه پرسمان » اعتقادات

اگر خداجويي امري فطري است چرا عده اي منكر خدا هستند؟

فطري بودن خداطلبي انسان به اين معناست كه نحوه آفرينش او به گونه ايست كه طالب كمال مطلق و پرستش وجود مطلق است . امّا ظهور فعلي اين نحوه آفرينش وابسته به شرايطي خاص است كه از جمله آن شرايط غفلت زدايي و ترك تعلّق و ترك اتّكاء به اسباب مادّي و طبيعي است . به عبارت ديگر تنزّل نكردن در مرتبه خواهشهاي مادّي نفس است . توضيح اين كه مظاهر حيات مادّي و مشاهده اسباب و مسبّبات مادّي در زندگي دنيوي توأم با هوا و هوسهاي نفساني پرده نسيان بر فطرت خداشناسي و خداجويي انسان كشيده و جلاي آينه فطرت را مي پوشاند ، ولي آنگاه كه انسان با اسباب مادّي قطع تعلّق كند مانند جايي كه احساس كند خطر نابودي او را تهديد مي كند و دست او از اسباب ظاهري به كلّي كوتاه شده است از آينه فطرت غبار زدايي شده صفاي ضمير او پديدار مي گردد .
اصولاً لازمه فطري بودن امري ، اين نيست كه در همه افراد به طور مداوم و به يك اندازه ظهور و بروز كند مثلاً علاقه به هنر و زيبائي يك علاقه فطري است . امّا در ميان انسانها با شدّت و ضعف وجود دارد و گاه چنان ضعيف مي شود كه تشخيص آن مشكل مي شود .
به علاوه ، هر علاقه فطري در عين فطري بودن احتياج به توجّه و برانگيختن دارد . بود و نبود اموري كه بشر را به خالق انسان توجّه دهد ، در افزايش و كاهش اين امر فطري مؤثّر است . و طبيعي است كه سرگرمي ها و غفلتهاي امروز بشر بر فطرت پاك و زلال انسان پرده فراموشي و نسيان بكشد .